İçinden geçtiğim bütün acılarda büyümüşüm
Çektiğim özlemlerin sonunda yavaş yavaş soğumuş yüreğim
Her yalnız kaldığımda içimde kalabalıklaşmış
Kimsesizliklerimde çoğalmışım
Artık hayatı anlamanın kenar köşelerinden
Aydınlık karanlık dip bucaklarından
Tanıdığım tanımadığım
Görüp görmediğim
Dolaşıp dolaşmadığım
Bütün coğrafyalarında aydınlatıyorum ruhumu
Gün ışığında aldığım nefeslerimde
Her kar tanesi
Her yağmur damlasıyla
Yüzümü okşayan rüzgârlarla
İyileştiriyorum kendimi
Hayatın sayısız ipleri var
Biri kopsa diğerine tutunuyorum
Gecenin karanlığında gökyüzünde yıldızlar
Ben altında umutlarımca yaşıyorum
Gülderen S. Çerikçi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder