Aydın ÇUBUKÇU...
Durun ve düşünün. Neden en güzel gülüşleriyle donatıyorlar afişlerimizi,
pankartlarımızı, bildirilerimizi. Neden duvarlarımıza, defter kapaklarımıza en
ışıklı yüzlerinin resimlerini yapıştırıyoruz…
Oysa yüzleri silindi, bedenleri parçalandı, ciğerleri, kalpleri asfalta
sıvandı. Kolları, bacakları koptu, ağaçların tepelerinden “organ parçaları”
toplandı!Gerçek bu!
Artık hepsi toprakta!
Bakın ve düşünün!
Yaralılarımız, zafer işareti yapan, gülen, barış, demokrasi, emek demeye devam eden yaralılarımızın yüzünde gülüyorlar şimdi. Şimdi onları yaşatmak, onlarda toprağa gidenleri yaşatmak görevimiz var öncelikle.
Sonra, yere düşmüş bayrakları kaldıracağız. Pankartlarımızı yeniden açacağız. En güzel gülüşleriyle, en büyük özlemleriyle, en yürekli ve en atılgan halleriyle onlar da içimizde olacaklar. Sloganlarımızı atarken yalnızca onların haykırışlarını değil, patlayan bombaların gümbürtüsünü de sesimize katacağız.
Korku ve suskunluk yaratmak isteyenler, karşılarında yeni bir dünya yaratma gücü ve heyecanı ile her saldırıdan daha dik, daha güçlü çıkmayı başaran, barış, demokrasi ve emek mücadelesini, bütün insanlığın en güzel ortak geleceğinin ilk cephesi olarak gören, çok daha büyük, çok daha çetin mücadelelere hazır halklar olduğunu böylece öğrenecekler.
Şimdi umutla ve mutlak kazanacağımız son kavganın azmiyle yeni mücadelelere yürüme zamanı.
Bunu düşünün şimdi ve ayağa kalkın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder