Biliyorum buradasınız.
Sessiz de kalsanız, hissediyorum varlığınızı.
Bazen düşünce ayrımları yaşıyoruz sizinle.
Eskiden böyle değildik. Şiirler yazardık ota, böceğe... Şimdilerde şiirler de anlamını yitirdi gözümüzde.
Her gün yeni ölümlere uyanmak, insanı karamsar yapıyor haliyle. Yarına kaygı büyütmek, yüreklerimizi yoruyor, yılgınlığımız ondan. Tahammülsüzleştiriyorlar bizi. Zor zamanlardan geçiyoruz.
Özlüyorum eski günleri. Yeni güne, "günaydın" mesajlarıyla başladığımız o sıradan günler, meğer ne çok değerliymiş... Hani, umutlu mesajlar alır, verirdik...Takılırdık birbirimize, gülerdik ağız dolusu. Gelecek hayallerimiz karartılmamıştı henüz...
Acı bulaştı günlerimize.
Katmerli acılar sindi gülüşlerimize, sevinçlerimizi çaldılar bizim.
Nicedir kasvetli bulutlar dolaşıyor üzerimizde...
Güzel insanlarız biz aslında. Bizi çirkinleştirmek istiyorlar. Bizi ayrıştırmaya çalışıyorlar, biliyorum...
Bazılarınız bana kızıyor bazen. Ben de bazılarınıza. Dedim ya, ayrışıyor düşünceler.
Ama yine de bizi bağlayan güçlü bir duygu var aramızda, biliyorum. Birbirimize sırt çeviremiyorsak, ondan.
Biliyorum, tıpkı sizin gibi ben de sizi seviyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder